WK-ganger Marcel de Weijs geniet van 'dagje woestijn'

Oud-Muntendammer Marcel de Weijs is op het WK-voetbal in Qatar. Zijn belevenissen zijn regelmatig te lezen op Menterwolde.info. De grote vraag is: 'Wat doet Marcel in de dagen dat het Nederlands elftal niet hoeft te spelen?' Oranje won afgelopen zaterdag haar achtste finalewedstrijd van de Verenigde Staten (3-1). En speelt pas morgen weer: de kwartfinalewedstrijd tegen Argentinië. 

Met Gert Grimmius ging De Weijs met een lerares uit Estland die in Qatar werkt naar de woestijn. De 2 voetbalvrienden bezoeken maandag een school, een artacademy. Er zijn veel schilderijen. Kunststroming: Realisme. "Echte meesterwerken voor een leek, zoals ik ben."

Lerares uit Estland

De Oranjefans raken aan de praat met een lerares uit Estland die al 12 jaar in Qatar woont. "Ze vindt Qatar een verademing. Ze vertelt over zichzelf. Haar school begint op de woensdag om half 1. Daarom gaat ze elke woensdag voor die tijd naar de woestijn."

Zonopkomst

Een afspraak om mee te gaan is snel gehad, ondanks het feit dat niet aan tours doet. "We vertrokken 's ochtends om 5 uur. We konden zo de mooie zonopkomst, tegen 6 uur, zien. We hadden een geweldige rit. Door de zandduinen tot zeker 20 meter hoog. We kwamen vast te staan in het zand. Met het gevolg dat we de auto moesten duwen. We scheurden door de woestijn."

Woestijn

"Na 2 uur rijden kwamen we midden in de woestijn bij een huisje. De man die daar woont onderhoudt kamelen. We kregen een kopje thee als ontbijt. Een bijzondere en unieke ervaring. We zijn langs de duinen bij zee gescheurd en op de terugweg langs de afgerichte kamelen. Een geweldige ochtend die ik niet zal vergeten. Feel free."

Arbeidsmigranten

Qatar zit vol arbeidsmigranten. "Mensen uit Bangladesh, Nepal, India, Filippijnen, Sri Lanka, Oeganda, Kenia en nog veel meer. Ze zijn al jaren in Qatar. De meesten hebben familie in hun eigen land. Daar kunnen ze niet voor hun familie zorgen. In Qatar verdienen ze 8 tot soms 15 keer zoveel. Ze zijn trots dat ze dit voor de familie kunnen doen."

Trots

"De trots van alle migranten dat het WK hier is, is gemeend. Nooit konden ze van zo dichtbij een WK meemaken. Duizenden kaarten, voor 10 euro per stuk, per wedstrijd waren voor de migranten. Zo konden zij ook naar de wedstrijden. En wat een passie. Elke dag als je op straat loopt zijn ze trots dat ze hun werk mogen en kunnen doen. Met liefde en beleefdheid waar we nog veel van kunnen leren. Het gunnen en trots zijn: 'kijk hoe mooi het leven is.' Ook daar kunnen we van leren."

Nooit zo veilig gevoeld

"Ik heb mij op een eindronde nog nooit zo veilig gevoeld als hier in Qatar. Alles is nieuw en schoon. Het openbaar vervoer is gratis en perfect geregeld. 3 metro's in 10 minuten. De festiviteiten zijn geweldig. Het weer is 30 graden. En politiek gezien laat ik me daar niet meer mee bezig houden. Ik kijk eerst naar ons eigen land voor ik een oordeel ga geven over een ander land. Het allerbelangrijkste? We worden wereldkampioen."