Guatemalteekse derby: Deportivo Antigua GFC laat spelersbus thuis

In de rubriek Voetbal In Vuur En Vlam was tot nu toe alleen aandacht voor grote stadions in Zuid-Amerika. Dit keer staat de derby tussen Chimaltenango en Deportivo Antigua GFC, een wedstrijd uit 2008 tussen de nummers twee na laatst en laatst in de eerste divisie A van de voetbalcompetitie in Guatemala centraal. Het kelderduel, dat maar niet kan boeien, trekt 1.800 toeschouwers. De thuisclub wint verdiend met 3-1.

Het stadje Antigua, 45 kilometer ten westen van Guatemala-Stad, heeft iets mystieks. Gelegen tussen de vulkanen Agua, Acatenango en Fuego ademt de plaats in Guatemala een sfeer uit om U tegen tegen te zeggen. Met zijn tientallen kerken en kloosters, waarvan het merendeel hoognodig gerestaureerd moet worden. De mooiste en best bewaarde gebouwen liggen meer centraal. Richting het Parque Central. De plek waar iedereen samenkomt.

Het is een dag voor de voetbalderby Chimaltenango - Deportivo Antigua GFC (Guatemala Futbol Club). Niets in Antigua - betekent: voormalig - doet vermoeden dat dit duel over 24 uur 19 kilometer verderop wordt gespeeld. Af en toe zie je iemand lopen in het groen en wit van de club. Maar dat aantal is op één hand te tellen. Leeft het voetbal wel in Antigua? Chimaltenango - Antigua is de wedstrijd tussen de twee na laatste en hekkensluiter in de eerste divisie A. Antigua heeft de punten hard nodig.

De dag van de wedstrijd. In het Parque Central drink ik een kop koffie. De zon schijnt. Het is druk in het park. Het is zondagmorgen. De bankjes zijn allemaal bezet. Toeris­ten laten hun schoenen poet­sen door de plaatselijke jeugd. De pindaboer wil van zijn voorraad af. Hij heeft de beste pinda’s van het land. Zegt dit natuurlijk om een quetzal – de munteenheid van het land – extra te verdienen. Vermakelijk is de koets met paard die voor de Metro­politische kathedraal wacht op klanten die een rondje om het park willen maken. De ijs­coverkoper boert goed. Het leven in het centrum van An­tiqua is goed.

Het is de hoogste tijd om op pad te gaan. Ik wandel richting het busstation dat achter de markt ligt. Op de markt zijn shirts te koop van Antigua GFC. De bus naar Chimaltenango staat al klaar. Om het kwartier vertrekt een chickenbus, zoals de bussen ook wel worden genoemd. En een bus is pas vol als de laatste passagier is ingestapt. Anders gezegd; een bus zit nooit vol. "Wilt u doorlopen," roept de kaartjesverkoper regelmatig.

Ik zit direct achter de chauffeur. Terloops maar even verteld dat ik naar de voetbalwedstrijd ga. Met andere woorden, 'vertel me maar wanneer ik moet uitstappen'. Hij snapt de hint. Lacht vriendelijk en wil weten waar ik vandaan kom. Naast me neemt een uit de kluiten gewassen vrouw plaats. Ook zij lacht vriendelijk. Via Jojotenango, Pastores en Parramos wordt Chimaltenango bereikt.

Ik heb geen idee waar het stadion ligt. Tijdens de busreis vanuit Panajachel naar Antigua ben ik wel door het stadje, gelegen aan de Pan American Highway, gekomen. Chimaltenango maakte weinig indruk. Beetje grauw, het oogde als een industrieplaats. Langs de hoofdweg liepen dames met iets te korte rokjes, andere dames zaten achter het raam. Het had veel weg van een hoerenstraat. Maar een voetbalstadion kon ik nergens ontdekken.

Ik ben dan ook verrast wanneer de buschauffeur op de rem trapt, zich omdraait en kortweg zegt 'estadio'. Ik kijk naar rechts, maar kan geen stadion ontdekken. Links van de weg staan huizen. Wie ben ik om de man tegen te spreken. Ik stap uit, bedank hem hartelijk en sta alleen langs de kant van de weg.

Twee mannen van de bewaking (achterop hun jas staat 'orden' te lezen) staan bij een grote poort. Daarop zijn de woorden Estadio Municipal geschilderd. Zal dit het stadion zijn? Ja dus. De mannen begroeten me allervriendelijkst, doen de poort open en ik mag naar binnen.

Welkom in het stadion van Chimaltenango. Direct na binnenkomst staat een kiosk waar een hapje en drankje gekocht kan worden. Achter het ene doel staan auto's, achter het andere een boerenschuur. De overdekte hoofdtribune is niet meer van deze tijd en aan de overkant van de lange zijde is een onoverdekte staantribune. Welkom bij Chimaltenango.

De tweede elftallen van Chimaltenango en Antigua GFC (0-1) werken hun wedstrijd af. De (semi)profs van Antigua GFC druppelen één voor één of in kleine groepjes binnen. Heeft de club geen spelersbus, vraag ik aan een oud-speler van Antigua, wiens zoon nu in Antigua 2 keept ("Hij is beter dan de doelman van het eerste, maar hij moet wachten op zijn kans"). De club heeft een bus. Hij weet ook niet waarom ze daar vandaag geen gebruik van maken. Echt professioneel komt de entree van de selectie niet over.

Gustavo Azmitia (45) is, als deze wedstrijd wordt gespeeld, sinds anderhalf jaar president van de club. Antigua GFC beschikt over 45 spelers. De gemiddelde leeftijd is 24 jaar. Een deel is fullprof, de rest staat te boek als semiprof. Van dinsdag tot en met zaterdag wordt er getraind. Hoeveel zijn spelers verdienen, wil Azmitia niet kwijt. Zijn club heeft drie buitenlanders onder contract staan; Mario Acevedo uit Nicaragua, Martin Plachot (Uruguay) en de Costa Ricaan Luis Mora.

Het grootste succes, zo zegt Azmitia, beleefde Antigua GFC in 2005. De club werd tweede. Trots vertelt de president verder. Verdediger Rafael Morales en doelman Carlos Reyes komen uit voor de nationale ploeg onder 23 jaar.

De wedstrijd, gespeeld op 3 februari 2008, stelt, helaas, weinig voor. Het merendeel van de circa 1800 toeschouwers gaat tevreden naar huis. De thuisclub wint met 3-1.

Foto's: De foto's zijn gekopieerd uit een fotoboek.