MEELZE: Juli, maand om snel te vergeten: Wisselwallig, stil en saai

MEELZE is de column van Mariette Elzenga uit Muntendam. Sinds september 2015 (alweer bijna 5 jaar!) schrijft Elzenga maandelijks over van alles en nog wat, wat ze meemaakt in haar omgeving en wat haar zoal bezighoudt. Zo herkenbaar. De afgelopen maand was voor de inwoonster van Muntendam wisselvallig, stil en saai. Juli telde veel regendagen met harde wind en lage grijze luchten.

Ze werden afgewisseld met rustige, windstille en zonnige dagen. Echt Hollands zomerweer noemen we dat. Jammer voor de vakantiegangers die massaal in eigen land bleven omdat de zonnige landen niet echt veilig zijn of voelen. We waren een beetje verwend met de stabiele, hete zomers van de afgelopen jaren. Het waterschap en de boeren zijn blij omdat het waterpeil weer op orde is. De veeboeren waren niet blij met de eiwit armere voedselmaatregel van Carola Schouten en gingen weer met trekkers de weg op. Dat werd verboden. Dus werden ze nog bozer en gingen met speelgoedtrekkers naar het RIVM. 

Stilte 

Het is stil. De kikkers kwaken niet meer en de vogels zingen niet meer. Ze zijn aan het uitrusten van het zorgen voor nageslacht. De vogels hoeven niet luidkeels te zingen om een territorium af te bakenen en vrouwtjes te lokken. Ze hoeven ook geen noodkreten uit te slaan omdat hun nest en kinderen bedreigd worden. Ze hoeven alleen te zingen voor hun eigen plezier. Dat doen ze niet zo vaak. Ze zijn er wel even klaar mee met dat zingen. Het enige geschreeuw komt uit het keeltje van een gekraagde roodstaart die aangevallen wordt door een smelleken. Gelukkig ontsnapt ie. Het smelleken wordt op zijn beurt achterna gezeten door een kraai. Ook hij ontsnapt. De spreeuwen en de kwikstaarten zijn klaar met foerageren in het gras. Alleen de koolmeesjes halen nog acrobatische toeren uit bij de pindakaaspot, nauwlettend in de gaten gehouden door de specht. Die vindt dat de perenboom van hem is. 

Saai 

Op de akkers gebeurt niet veel. De aardappels, de bieten en het graan staan te groeien en wachten op de oogst. De overhoekjes zijn vrij van kruiskruid, de ridders zijn uitgewerkt en missen de gezelligheid en de dolle koeien. De orchideeën en de tulpenboom in De Heemtuin zijn uitgebloeid, de zaaddozen van de tulpenboom zijn trouwens wel prachtig. De ganzenfamilie is vertrokken. De vlier en de Gelders roos hebben hun bloesem ingeruild voor bessen. De kleur is er een beetje uit, hoewel de bermen knalgeel zijn van het kruiskruid en de oevers paars van de kattenstaarten. Afgewisseld met het wit/roze van de duizendschoon en het roomwitte van de spirea. Maar toch, het voorjaar is echt voorbij. 

Schreeuwerige buitenwereld 

De buitenwereld begon met veel geschreeuw. De politiek is op reces, dus geen mooie corona-persconferenties meer. Voor de vakantie mocht de kamer zich nog even uitleven in het racismedebat en een wedstrijdje houden in wie het best kon discrimineren. Het was een gênante vertoning. De corona-eensgezindheid was ver te zoeken. Rutte kon met mondkapje op nog even de grote man spelen in Europa. Carola moest in gevecht met de veeboeren. Grapperhaus mag nu uitleggen dat mondkapjes in Nederland niet hoeven. In Barcelona, Antwerpen, Rotterdam, Den Haag en Amsterdam kleurt het virus weer oranje. En Trump, die blijft ontkennen dat het virus rondwaart in de VS, houdt vol dat Amerika de beste sterftecijfers van de wereld heeft. Bedoelt hij nu dat het weinig zijn? Of bedoelt hij dat het er zoveel zijn, dat Amerika ook het beste is in de coronaslachtoffers? 

Kortom, na veel bombarie en gedoe is het stil in Den Haag. Augustus zal ook nog wel even rustig zijn. Daarna is de vakantie over, zijn de vakantiegangers terug, moeten ze allemaal in quarantaine en hebben we weer alle tijd voor Het Virus. 

Foto: Pixabay.com.