MEELZE: Geen corona, maar prachtig weer en prachtige bosuil

MEELZE is de column van Mariette Elzenga uit Muntendam. Sinds de zomer van 2015 schrijft Elzenga maandelijks over van alles en nog wat, wat ze meemaakt in haar omgeving en wat haar zoal bezighoudt. Zo herkenbaar. Ditmaal geen coronanieuws in april - had gemakkelijk gekund natuurlijk - van Mariette Elzenga. Ze schrijft onder meer over het prachtige weer en een prachtige bosuil.

Nee, ik ga het niet hebben over corona. Ik ga het ook niet hebben over het nieuwe normaal in de anderhalvemetersamenleving. Of dat Rutte het lastig vindt dat de horeca gesloten is, omdat hij naar eigen zeggen een grootverbruiker is. Of uitweiden over de soap met de virusapp. Knap om uit tientallen apps precies die 7 te kiezen die geen van allen aan de veilligheidsnormen voldoen. Ik geloof dat Hugo er nu zelf 1 gaat ontwerpen. Die wordt waarschijnlijk net zo mooi als zijn schoenen en veilig en privacyvriendelijk.

Laat staan dat ik het ga hebben over de geniale oplossing van Trump om het virus te doden: ontsmettingsmiddel inspuiten. Klinkt als spiritus drinken. Ik geloof niet dat dat zo gezond was. En ik ga het ook niet hebben over het Outbreak Managementteam, ik denk altijd dat ze ervoor zorgen dat boeven niet ontsnappen. Lijkt me wel een leuke baan trouwens.

De blauwborst en de bosuil

Laten we het hebben over het prachtige weer. Op 6 april hadden we de eerste zomerse dag al te pakken. En het bleef de hele maand zo. De vlinders worden wakker en ontvouwen en drogen hun vleugels. Dagenlang strijkt er luid kwetterend een groep kramsvogels neer in de bomen naast ons huis. Een ree steekt de Bovenweg over vanuit plan Tolwijk en springt het park in. In het stinzenbos ruikt het naar uiensoep, daslook staat er massaal in bloei. Overal zie je jonge eendjes, van die kleine, ronde pluizenbolletjes die met hun kleine pootjes al zo snel kunnen zwemmen.

En de zwaluwen zijn terug van weggeweest. En het blauwborstpaartje zit weer in de Rimbe te zingen. Je moet er vroeg bij zijn om ze te zien. Helaas ben ik niet zo'n vroege vogel. Het toppunt van vogelgeluk is het nest van de bosuil met 4 jonkies in de tuin van de buurman. De buurman ontdekte het nest omdat een uilskuiken met zijn slaperige kop met een luide bons tegen het slaapkamerraam vloog. Buurman ging midden in de nacht met zijn zaklantaarn op speurtocht en ontdekte een nest in de holte van een lindeboom waarin 4 jonkies bleken te wonen. Ik heb ze nog niet gezien, maar ik hoor vader bosuil wel iedere avond roepen. Heel bijzonder, een bosuil in ons open landschap.

Keiharde wind en zandstralen

En minpuntje was die keiharde Oostenwind in combinatie met de droogte. Tijdens het wandelen werd ik gezandstraald en kwam ik zwart thuis. Een mondkapje tegen het zandhappen was handig geweest, maar ja die zijn uitverkocht. Ook lastig is dat ik niet naar de kapper kan, de pony hangt in mijn ogen. Vroeger, toen ik een paardenstaart had en pony, ging ik naar de sigarenboer, annex herenkapper. Voor een dubbeltje knipte hij mijn pony kort en recht af. Moet ik zelf toch ook kunnen, maar de kappers vinden het geen goed idee dat we zelf gaan knippen.

Koningsdag en vakantie

De maand eindigde met de warmste Koningsdag ooit en we moesten toch allemaal binnen blijven. Woningsdag noemen grapjassen dat. Onze koning bleef in ieder geval binnen en voerde met vrouw en kinderen een aandoenlijk stukje op. Toen zijn moeder koningin zou worden, was de leuze van tegenstanders: 'geen woning, geen kroning.' Dat waren nog eens tijden!

Deze week is het voorjaarsvakantie, maar we blijken last te hebben van vakantieschaamte. Omdat Rutte zegt dat we binnen moeten blijven, durft niemand met zijn caravan op pad, hoewel de campings gewoon open zijn en anderhalvemeterkamperen geen probleem is. Waarschijnlijk wil niemand naar de camping omdat de toiletgebouwen dicht zijn en als het toiletpapier dan ook nog schaars is, is de keuze snel gemaakt.

Oh my darling

Gelukkig hebben wij een mobiele ijscoboer, die met ijs van bakker Geertsema door de dorpen rijdt. Hij is overal luid en duidelijk hoorbaar met zijn herkenningsmelodie: Oh my darling, oh my darling, oh my darling Clementine.

Foto: André Eijkenaar